Η Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού (εφεξής η «Επιτροπή») ανακοινώνει ότι, στις 28/06/2023 το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση στην Αναθεωρητική Έφεση αρ. 39/2016 με την οποία απορρίφθηκε η έφεση της Salamis Shipping Services Ltd (εφεξής η «Salamis»).
Σημειώνεται ότι και το Ανώτατο Δικαστήριο (Πρωτόδικο Δικαστήριο) με την απόφαση υπ’ αριθμόν 846/2013 ημερομηνίας 13 Ιουλίου 2016 είχε απορρίψει το σύνολο των λόγων ακύρωσης, επικυρώνοντας την απόφαση της Επιτροπής με αρ.01/2013.
Στην απόφαση του στην Αναθεωρητική Έφεση αρ. 39/16 ημερομηνίας 28/06/2023, το Δικαστήριο εξετάζοντας τους ισχυρισμούς που τέθηκαν αναφορικά με την καθυστέρηση στην έκδοση της απόφασης, ανέφερε ότι: «Είναι ορθή κατ’αρχάς η επισήμανση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι δεν υπάρχει εκ του Νόμου ταχθείσα προθεσμία για την έρευνα, την εκδίκαση και την έκδοση απόφασης. Ορθή είναι επίσης η παρατήρηση πως αντικειμενικά όλη η διαδικασία εξέτασης μίας καταγγελίας είναι συνήθως ιδιαιτέρως επίπονη. Σίγουρα δε, η κάθε περίπτωση κατ’ ισχυρισμού καθυστέρησης, θα πρέπει να υπαχθεί στα δικά της περιστατικά. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο, εν προκειμένω, έδωσε επαρκείς λόγους για το εύλογο του χρόνου ολοκλήρωσης της διαδικασίας της παρούσας υπόθεσης. Ανέφερε, μεταξύ άλλων, ως αιτία επιμήκυνσης του χρονικού διαστήματος, τα ίδια τα γεγονότα που καταγράφονται αλλά και τον μεγάλο όγκο εγγράφων που κατατέθηκαν όπως και τα αιτήματα που υπέβαλαν τα μέρη για αναβολές λόγω προσπάθειας συμβιβασμού.».
Αναφορικά με τον λόγο έφεσης περί της μη πρόσβασης σε όλα τα έγγραφα του διοικητικού φακέλου και των σχετικών εγγράφων, το Δικαστήριο ξεκαθάρισε ότι: «Όπως το Συμβούλιο της Επικρατείας στην Υπόθεση αρ. 2007/13, ημερ. 13.2.2013, έκρινε, ωσαύτως και στην κρινόμενη περίπτωση, δεν καταδείχθηκε βλάβη από συγκεκριμένη «απουσία εγγράφου». Περαιτέρω, ορθή είναι η πρωτόδικη διαπίστωση πως η Επιτροπή ενήργησε σύμφωνα με την υποχρέωση της δυνάμει του Άρθρου 17(9)(α) του Νόμου, κοινοποιώντας την επιστολή 3.9.2007 στους Εφεσείοντες, επιβεβαιώνεται από σχετικό σημείωμα της Υπηρεσίας.».
Επίσης, το Ανώτατο Δικαστήριο όσον αφορά τον λόγο έφεσης ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη κατά πόσον επηρεάζεται το διακοινοτικό εμπόριο, σημείωσε ότι: «Η έννοια του επηρεασμού του διακοινοτικού εμπορίου περιέχεται στα Άρθρα 101 και 102 τη Συνθήκης για την λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν χρειάζεται να λεχθούν πολλά επί του θέματος, αφού είναι σαφές, από τα πιο πάνω άρθρα, πως η συνδρομή του συστατικού στοιχείου του επηρεασμού του διακοινοτικού εμπορίου απαιτείται μόνο για την εφαρμογή ενωσιακών και όχι των εθνικών κανόνων αντιμονοπωλίου. Άλλωστε, έχει δίκαιο η ευπαίδευτη συνήγορος της Δημοκρατίας πως για τον ισχυρισμό αυτό, δε προβάλλεται και δεν αποδεικνύεται οποιαδήποτε βλάβη των Εφεσειόντων.».
Ακόμα, το Ανώτατο Δικαστήριο αναφορικά με τον λόγο έφεσης περί πλάνης της Επιτροπής ως προς τον κύκλο εργασιών της Salamis που λήφθηκε υπόψη ως βάση επί της οποίας υπολογίστηκε το πρόστιμό, κατέληξε στα ακόλουθα: «Θεωρούμε πως ήταν φανερό από τα ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου τεθέντα, πως το επιβληθέν πρόστιμο βασίστηκε σε στοιχεία που οι ίδιοι οι Εφεσείοντες προσκόμισαν. […] Εκτός αυτού, υπήρξε πλήρης πρόσβαση των Εφεσειόντων στο διοικητικό φάκελο της υπόθεσης και δεν υπήρξε αμφισβήτηση του κύκλου εργασιών τους. Σημειούται περαιτέρω, πως υφίσταται υποχρέωση του διοικούμενου να προσκομίσει στοιχεία προς τη διοίκηση ώστε να δύναται να ενεργήσει κατά το δυνατόν ορθά.».
Υπενθυμίζεται ότι η Επιτροπή στην εν λόγω υπόθεση, σε συνεδρία της που πραγματοποιήθηκε στις 09/01/2013 έχοντας αξιολογήσει όλα τα ενώπιον της στοιχεία, είχε αποφασίσει οµόφωνα ότι η Salamis προέβη σε (α) παράβαση του άρθρου 6(1)(β) των περί της Προστασίας του Ανταγωνισμού Νόμων του 2008 έως 2014 (στο εξής «ο Νόμος»), ως αποτέλεσμα της κατάχρησης της δεσπόζουσας θέσης που αυτή κατείχε στην αγορά μεταφοράς εμπορευμάτων στα δρομολόγια (α) Λεμεσός – Χάιφα – Λεμεσός και (β) Λεμεσός – Πειραιάς – Λεμεσός με πλοία τύπου «ro-ro», προς ζημιά των καταναλωτών, (β) παράβαση του άρθρου 6(2) του Νόμου, ως αποτέλεσμα της καταχρηστικής εκμετάλλευσης της σχέσης οικονομικής εξάρτησης στην οποία βρισκόταν προς αυτή η P&M, και (γ) παράβαση του άρθρου 6(1)(β) του Νόμου, σε σχέση με την άρνηση παροχής υπηρεσιών προς την P&M, που είχε ως αποτέλεσμα τον περιορισμό της διάθεσης των υπηρεσιών στη συνδεδεμένη αγορά διεθνών μεταφορών εμπορευμάτων από εταιρείες που κατέχουν τη σχετική άδεια, προς ζημιά των καταναλωτών.
Αντικείµενο της υπόθεσης ήταν η καταγγελία της εταιρείας P&M Air-Sea-Land Services Ltd εναντίον της εταιρείας Salamis, ένεκα της κατ’ ισχυρισμό άρνησης της εταιρείας Salamis να μεταφέρει εμπορεύματα της εταιρείας P&M, καταχρώμενη τη δεσπόζουσα θέση που κατέχει σε συγκεκριμένα δρομολόγια, κατά παράβαση του άρθρου 6 του Νόμου.
Οι παραβάσεις ξεκίνησαν το έτος 2007, έτος κατά το οποίο η Salamis διέκοψε τη μέχρι τότε σταθερή συνεργασία της με την P&M, και με επιστολή ημερομηνίας 09/05/2007 την ενημέρωσε ότι από τότε και στο μέλλον θα της δίδετo ξεχωριστά απάντηση στο κάθε αίτημα της για μεταφορά εμπορευμάτων. Το αποτέλεσμα ήταν η καταγγελλόμενη Salamis να αρνείται να εξυπηρετήσει την P&M για το υπόλοιπο του 2007, πλην δύο μόνο περιπτώσεων, κάτι που συνεχίστηκε και το 2008.
Ως αποτέλεσµα των στοιχειοθετηµένων παραβάσεων των άρθρων 6(1)(β) και 6(2) του Νόµου, η Επιτροπή επέβαλε πρόστιµο στην Salamis συνολικού ύψους €217,721.
Η σχετική Απόφαση υπ’ αριθμόν 39/16 του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου μπορεί να ανευρεθεί στην ιστοσελίδα της Επιτροπής.
Σχετικές Αποφάσεις
Η απόφαση υπ’ αριθμόν 846/2013 του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Η απόφαση ΕΠΑ 1/2013-Καταγγελία της εταιρείας P & M Air-Sea-Land Services Ltd αναφορικά με την εταιρεία Salamis Shipping Services Ltd (Αρ. Φακέλου 11.17.007.33, Ημερ. Απόφασης 09/01/2013).
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
3/7/2023
|