Ενιαία Ψηφιακή Θύρα
Τελευταία Ενημέρωση:
02/12/2020 12:11 PM
Συγχώνευση Εταιρειών ή Πώληση Επιχείρησης
1. Νομοθετικό πλαίσιο και αρμόδια αρχή: ποια είναι η σχετική νομοθεσία και ποιός την επιβάλλει;
2. Πεδίο εφαρμογής του Νόμου: τι συνιστά μία Συγκέντρωση Επιχειρήσεων;
(Άρθρο 6(1)(α) & (β) και Άρθρο 9 του Νόμου)
3. Υπάρχουν εξαιρέσεις από την κανόνα ή/και υπάρχουν κανόνες αναφορικά με συγκεκριμένους τομείς;
(Άρθρα 6(4) & 5 του Νόμου)
4. Ποιος είναι ο ορισμός του ‘ελέγχου’;
(Άρθρο 6(2) & (3) του Νόμου)
5. Μπορεί μία συγκέντρωση να πραγματοποιηθεί με αλληλένδετες πράξεις ή κατά στάδια;
(Άρθρα 7 & 8 του Νόμου)
6. Ποιά είναι τα κατώτατα όρια για κοινοποίηση; Υπάρχουν εξαιρέσεις;
(Άρθρα 3 & 5 και Παράρτημα II του Νόμου)
7. Η κοινοποίηση είναι υποχρεωτική ή εθελοντική; Εάν υποχρεωτική, υπάρχουν εξαιρέσεις;
(Άρθρα 10 & 13 του Νόμου)
8. Διατυπώσεις κοινοποίησης: ποιες είναι οι προθεσμίες για την κοινοποίηση;
(Άρθρο 10 του Νόμου)
9. Ποιοι είναι οι υπόχρεοι προς κοινοποίηση και επιβάλλονται τέλη κοινοποίησης;
(Άρθρα 10 & 12 και Παράρτημα ΙΙΙ του Νόμου)
10. Οι συγκεντρώσεις μεταξύ αλλοδαπών επιχειρήσεων υπόκεινται σε κοινοποίηση;
(Άρθρα 3 & 6 του Νόμου)
11. Η εφαρμογή της συγκέντρωσης αναστέλλεται μέχρι την έκδοση σχετικής απόφασης της Επιτροπής;
(Άρθρα 11, 24(2) & 29 του Νόμου)
12. Ποιά είναι τα χρονικά περιθώρια;
(Άρθρα 23, 24, 27, 29 & 30 του Νόμου)
13. Τεκμηρίωση: Ποιος είναι ο απαιτούμενος βαθμός πληροφόρησης κατά την κοινοποίηση;
(Παράρτημα III του Νόμου)
14. Διαδικασία διερεύνησης και χρονοδιάγραμμα: Ποια τα επιμέρους βήματα και οι φάσεις της διερεύνησης;
(Άρθρα 10, 15, 16, 17, 22 & 24 του Νόμου)
15. Υπάρχει η δυνατότητα προσωρινής έγκρισης συγκεντρώσεων;
(Άρθρα 31 & 32 του Νόμου)
16. Ποιες οι διοικητικές κυρώσεις για συγκεντρώσεις που εφαρμόζονται πριν την απόφαση της Επιτροπής ή άλλη παράβαση του Νόμου;
(Άρ. 40 Νόμου)
17. Ποιες είναι οι διοικητικές κυρώσεις για παροχή εσφαλμένων ή ελλιπών πληροφοριών;
(Άρθρο 40 του Νόμου)
18. Ποια είναι η ακολουθητέα διαδικασία σε περιπτώσεις παραβάσεων του Νόμου;
(Άρθρο 34 του Νόμου)
19. Ποιο είναι το ουσιαστικό κριτήριο για την κήρυξη μίας συγκέντρωσης ως συμβατής με την αγορά; Τι ισχύει για κοινοπραξίες;
(Άρ. 19 του Νόμου)
Το ουσιαστικό κριτήριο που αξιολογείται από την Επιτροπή προκειμένου μία συγκέντρωση να κηρυχθεί συμβατή με την αγορά είναι η διασφάλιση ότι η κοινοποιηθείσα πράξη δεν θα οδηγήσει σε συγκέντρωση επιχειρήσεων η οποία ενδέχεται να παρακωλύσει σημαντικά τον ανταγωνισμό στη Δημοκρατία ή σε σημαντικό τμήμα αυτής, ιδίως ως αποτέλεσμα της δημιουργίας ή της ενίσχυσης δεσπόζουσας θέσης.
Κατά την αξιολόγηση μιας συγκέντρωσης η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη:
(α) την ανάγκη διατήρησης και ανάπτυξης συνθηκών αποτελεσματικού ανταγωνισμού στις σχετικές αγορές με γνώμονα, μεταξύ άλλων, τη διάρθρωση των επηρεαζόμενων αγορών, άλλων αγορών στις οποίες ενδέχεται να έχει σημαντικές επιπτώσεις η κοινοποιούμενη συγκέντρωση και το δυνητικό ανταγωνισμό εκ μέρους επιχειρήσεων εγκατεστημένων εντός ή εκτός της Δημοκρατίας.
(β) τη θέση στην αγορά των συμμετεχουσών επιχειρήσεων και των επιχειρήσεων που συνδέονται με αυτές1 τη χρηματοοικονομική δύναμη όλων των εν λόγω επιχειρήσεων, τις εναλλακτικές πηγές προμήθειας των προϊόντων και των υπηρεσιών που είναι αντικείμενο εμπορίου στις επηρεαζόμενες αγορές ή/και σε άλλες αγορές στις οποίες ενδέχεται να έχει σημαντικές επιπτώσεις η κοινοποιούμενη συγκέντρωση και των υποκατάστατων τους.
Η Επιτροπή λαμβάνει επίσης υπόψη τις τάσεις της προσφοράς και της ζήτησης για όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες, οποιουσδήποτε φραγμούς εισόδου στις επηρεαζόμενες αγορές ή/και στις άλλες αγορές στις οποίες ενδέχεται να έχει σημαντικές επιπτώσεις η κοινοποιούμενη συγκέντρωση, τα συμφέροντα των ενδιάμεσων και τελικών καταναλωτών των σχετικών προϊόντων και των σχετικών υπηρεσιών και τη συμβολή στην τεχνική και οικονομική πρόοδο και το ενδεχόμενο η συμβολή αυτή να είναι προς το συμφέρον των καταναλωτών και δεν αποτελεί εμπόδιο για τον ανταγωνισμό.
Στο βαθμό που η δημιουργία κοινής επιχείρησης που αποτελεί συγκέντρωση σύμφωνα με το Νόμο, έχει ως αντικείμενο ή ως αποτέλεσμα το συντονισμό της ανταγωνιστικής συμπεριφοράς επιχειρήσεων που παραμένουν ανεξάρτητες, ο συντονισμός αυτός εξετάζεται σύμφωνα με τα κριτήρια των άρθρων 3 και 4 του περί της Προστασίας του Ανταγωνισμού Νόμου2 προκειμένου να διαπιστωθεί κατά πόσο η πράξη είναι συμβατή με τη λειτουργία του ανταγωνισμού στην αγορά.
Κατά την αξιολόγηση λαμβάνονται υπόψη ιδίως: (α) Εάν δύο ή περισσότερες μητρικές εταιρείες ασκούν σε σημαντικό βαθμό δραστηριότητες στην ίδια αγορά με την κοινή επιχείρηση ή σε αγορά προηγούμενων ή επόμενων σταδίων από αυτήν της κοινής επιχείρησης ή σε παραπλήσια αγορά στενά συνδεόμενη με την αγορά αυτή· (β) εάν ο συντονισμός που απορρέει ευθέως από τη δημιουργία της κοινής επιχείρησης παρέχει στις συμμετέχουσες επιχειρήσεις τη δυνατότητα να εξαλείψουν τον ανταγωνισμό για μεγάλο μέρος των σχετικών προϊόντων ή υπηρεσιών.
1. Συνδεδεμένες επιχειρήσεις είναι αυτές που συνδέονται με την οικεία επιχείρηση με έναν από τους τρόπους που αναφέρονται στο Παράρτημα ΙΙ του Νόμου.
2. Το άρθρο 3 του περί της Προστασίας του Ανταγωνισμού Νόμου προβλέπει ότι: «3.-(1) Τηρουμένων των διατάξεων των άρθρων 4 και 5, απαγορεύονται όλες οι συμφωνίες μεταξύ επιχειρήσεων, όλες οι αποφάσεις ενώσεων επιχειρήσεων και κάθε εναρμονισμένη πρακτική, που έχουν ως αντικείμενο ή αποτέλεσμα την παρακώλυση, τον περιορισμό ή τη νόθευση του ανταγωνισμού εντός της Δημοκρατίας, ιδίως εκείνες οι οποίες συνίστανται - (α) στον άμεσο ή έμμεσο καθορισμό των τιμών αγοράς ή πώλησης ή άλλων όρων συναλλαγής. (β) στον περιορισμό ή στον έλεγχο της παραγωγής, της διάθεσης, της τεχνολογικής ανάπτυξης ή των επενδύσεων. (γ) στη γεωγραφική ή άλλη κατανομή των αγορών ή των πηγών προμήθειας. (δ) στην εφαρμογή ανόμοιων όρων για ισοδύναμες συναλλαγές, με συνέπεια ορισμένες επιχειρήσεις να τίθενται σε μειονεκτική στον ανταγωνισμό θέση. (ε) στην εξάρτηση της σύναψης συμφωνιών από την αποδοχή από μέρους των αντισυμβαλλόμενων πρόσθετων υποχρεώσεων, οι οποίες, κατά τη φύση τους ή σύμφωνα με τις κρατούσες εμπορικές συνήθειες, δε συνδέονται με το αντικείμενο των συμφωνιών αυτών. 13 (2) Τηρουμένων των διατάξεων των άρθρων 4 και 5, οι συμφωνίες, αποφάσεις και εναρμονισμένες πρακτικές οι οποίες αναφέρονται στις διατάξεις του εδαφίου (1) του παρόντος άρθρου, καθίστανται άκυρες εξ’ υπαρχής, χωρίς να είναι αναγκαία η προηγούμενη έκδοση σχετικής απόφασης της Επιτροπής.»
Το άρθρο 4 του εν λόγω Νόμου προβλέπει για τις περιπτώσεις όπου συμφωνίες, αποφάσεις κλπ που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 3(1) επιτρέπονται και είναι έγκυρες χωρίς προηγούμενη έκδοση σχετικής απόφασης της Επιτροπής.
20. Ποιοι είναι οι κύριοι παράγοντες που εξετάζει η Επιτροπή κατά την αξιολόγηση;
(Παράρτημα I του Νόμου)
21. Υπάρχει η δυνατότητα άρσης των αμφιβολιών μιας συγκέντρωσης, πχ με ανάληψη δεσμεύσεων ή τροποποιήσεων;
(Άρθρα 22, 25, 26, 27 & 28 του Νόμου)
22. Ποιες διατάξεις εφαρμόζονται σε εκποιήσεις ή άλλες δεσμεύσεις;
(Άρθρο 25 και Παράρτημα IV του Νόμου)
23. Ποια η δημοσιότητα που δίδεται στην όλη διαδικασία και πως προστατεύονται οι εμπιστευτικές πληροφορίες;
(Άρθρα 22, 28 & 48 του Νόμου)
24. Θέματα ρυθμιστικού πλαισίου: Υπάρχει συνεργασία της Επιτροπής με αρχές ανταγωνισμού σε άλλες χώρες?
(Άρθρο 54 του Νόμου)
25. Δικαίωμα προσφυγής: Ποιες είναι οι δυνατότητες προσφυγής κατά αποφάσεων της Επιτροπής;
(Άρθρο 146 του Συντάγματος)
 |
 |