Η Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού (εφεξής η «Επιτροπή») ανακοινώνει ότι στις 7 Δεκεμβρίου 2015 εκδόθηκε η υπ’ αριθμό 259/2013 Απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου, η οποία απέρριψε όλους τους λόγους της προσφυγής που είχε καταχωρήσει ο Σύνδεσμος Λιμενικών Αχθοφόρων Λεμεσού (εφεξής ο «ΣΑΛΑ») εναντίον της απόφασης της Επιτροπής υπ’ αριθμόν 54/2012.
Το Δικαστήριο, κατόπιν διεξοδικής και λεπτομερούς ανάλυσης, επικύρωσε την απόφαση που έλαβε η Επιτροπή υπ. Αρ. 54/2012 εναντίον του ΣΑΛΑ, με την οποία του είχε επιβληθεί το διοικητικό πρόστιμο των €214.063.
Το Δικαστήριο παρέπεμψε στην επίδικη απόφαση της Επιτροπής και στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και έκρινε ότι, η απόφαση της Επιτροπής ήταν αιτιολογημένη με εκτενή αναφορά στους λόγους για τους οποίους θεώρησε ότι ο ΣΑΛΑ, αν και στερείται νομικής οντότητας, εντούτοις εμπίπτει στο άρθρο 2 του περί της Προστασίας του Ανταγωνισμού Νόμου του 2008, ως τύπος και ουσία «επιχείρηση» και απέρριψε τους λόγους που υπέβαλαν οι αιτητές περί μη δικαιοπρακτικής ικανότητας του ΣΑΛΑ.
Επί του λόγου που προβλήθηκε περί μη κλήσης όλων των αδειούχων αχθοφόρων να παραστούν και να ακουστούν στην ενώπιον της Επιτροπής διαδικασία, το Δικαστήριο έκρινε ότι σε όλα τα στάδια της διαδικασίας οι αχθοφόροι εκπροσωπήθηκαν δια του νομικού τους εκπροσώπου και του Προέδρου τους και ότι η διαφοροποίηση των μελών του ΣΑΛΑ δεν συνεπαγόταν υποχρέωση της Επιτροπής να διακρίνει ποιοι αχθοφόροι προέβηκαν κατά τον ουσιώδη χρόνο στην καταγγελλόμενη συμπεριφορά, αφού η κατηγορία και το επιβληθέν πρόστιμο αφορούσε τον ΣΑΛΑ και όχι αυτούς προσωπικά.
Επί του λόγου που τέθηκε περί παραβίασης του δεδικασμένου, το Δικαστήριο ανέφερε ότι στην προκειμένη περίπτωση η Επιτροπή δεν δεσμευόταν από οποιοδήποτε δεδικασμένο και ότι ορθώς προέβη σε ανάκληση/ακύρωση της προηγούμενης απόφασης της, λόγω της κακής συγκρότησής της, αλλά και ότι ορθά προέβη σε εξ υπαρχής επανεξέταση της υπόθεσης, υπό τη νέα σύνθεσή της.
Ενδεικτικό είναι το ότι το Δικαστήριο επί του λόγου ακύρωσης που τέθηκε για τη χρήση του «παλαιού υλικού», το οποίο είχε αξιολογηθεί με τη συμμετοχή παρανόμως και παρατύπως διορισθέντων μελών, κατά την μετέπειτα αξιολόγηση από την Επιτροπή, υπό νέα σύνθεση, αποφάνθηκε ότι: «[…] η Επιτροπή ορθά ΚΑΙ με παραπομπή σε σχετική νομολογία, τεκμηρίωσε το νόμιμο της επιλογής της να χρησιμοποιήσει το υφιστάμενο υλικό, στο βαθμό που δεν αναγόταν ασφαλώς σε ουσιαστικές κρίσεις ή συμπεράσματα της προηγούμενης Επιτροπής που κηρύχτηκε παράνομα συγκροτημένη (Μπάρτζος κ.α. ν. Δημοκρατίας (2009) 3ΑΑΔ 7). Η συλλογή νέου υλικού στα πλαίσια νέας έρευνας εκτός του ουσιώδους χρόνου, εξάλλου, θα παραβίαζε το πραγματικό καθεστώς του ουσιώδους χρόνου που λαμβάνεται υπόψη λόγω αναδρομικότητας της ακύρωσης.»
Περαιτέρω, επισημαίνεται ότι το Δικαστήριο, επί του λόγου ακύρωσης που τέθηκε για παραγνώριση των προνοιών του Νόμου περί παραγραφής, υιοθέτησε ως απόλυτα ορθό το σκεπτικό της Επιτροπής στην επίδική της απόφαση, παραθέτοντας σχετικό απόσπασμα αυτής.
Αναφορικά με τη στοιχειοθέτηση των κατ’ εξακολούθηση παραβάσεων, το Δικαστήριο παρέπεμψε και υιοθέτησε το σκεπτικό της Επιτροπής, σημειώνοντας πως «[...] η Επιτροπή στοιχειοθέτησε επαρκώς το γεγονός ότι ο ΣΑΛΑ μέσω αποφάσεων και/ή παραλείψεων του, αρνήθηκε σταθερά στους καταγγέλλοντες την πρόσβαση από το 1990, μέχρι το 2006 που υποβλήθηκε η καταγγελία αλλά και μετέπειτα μέχρι την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης.»
Καταλήγοντας, το Δικαστήριο ανεφέρθη στον ισχυρισμό των αιτητών ότι αγνοήθηκε και δεν λήφθηκε υπόψη το γεγονός ότι ένας εκ των καταγγελλόντων είχε αποβιώσει κατά την ακρόαση της υπόθεσης και κατέληξε κρίνοντας αυτόν ως αβάσιμο, αφού προηγουμένως σημείωσε ότι η Επιτροπή απάντησε στην επίδικη απόφασή της διεξοδικά.
Η σχετική Απόφαση υπ’ αριθμόν 259/2013 του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου μπορεί να ανευρεθεί στoν πιο κάτω σύνδεσμο:
http://www.competition.gov.cy/competition/competition.nsf/All/3D8656DDA11C39F8C2257F1F002E90B6/$file/Υπόθεση%20259_2013.pdf
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
18/12/2015
|